Autor bardzo znanego dziesięciu osobom bloga srogibochen.blox.pl (w sieci od 2008 roku) i kilku tekstów reklamowych, które mogły wam kiedyś wyskoczyć na twarz. Copywriter w średnim albo małym przedsiębiorstwie, a wcześniej na krótko w prasie lokalnej. Właściciel jednoosobowej agencji reklamowej. Skończył dziennikarstwo na UAM, studiował jeszcze politologię i międzynarodowe stosunki gospodarcze.
W 2002 roku album „Bad Company” zanurzony w chaosie buszystowskiej polityki międzynarodowej po 11.09. I piosenka zatytułowana zresztą „911”. W 2005 roku apogeum irackiego piekła i płyta „Demon Days” z utworem „Dirty Harry”, zaczynającym się od śpiewanego przez dziecięcy chórek...
Czytaj dalej
Myślę sobie o narracji „Wonder Woman” w kontekście tej przyjemnie patetycznej piosenki z finalnego trailera. As a child you would wait And watch from far away But you always knew that you’d be the one that work while they all...
Czytaj dalej
„Discos and Dragons”, ostatni odcinek niefortunnie zaszlachtowanego przez stację, cudownego serialu „Freaks and Geeks” (po polsku „Luzaki i Kujony”). Czas akcji: początek lat osiemdziesiątych. Tytułowe luzaki w luzackich kurtkach o zapachu skóry i z sitowiem lub szałasem na głowach, fani...
Czytaj dalej
Wonder Woman gasi pożar, który rozniecił się w Uniwersum DC. Jeszcze przed premierą zbiera przykładne recenzje, ciągnie ku światłu zbolałe dupy tych naburmuszonych sztubaków Supermana i Batmana, jak na prawdziwą ikonę superbohateryzmu i feminizmu jednocześnie, prawda, przystało. I bardzo dobrze,...
Czytaj dalej
Później mówiono, że człowiek ten ogarnia żałością i zieje goryczą, a żadnej epidemii bólu dupy wcale nie było, choć z daleka widać, że była. Rok temu Andrzej Sapkowski miał przybucować na spotkaniu z fanami, nazywając graczy gier komputerowych mniej inteligentnymi....
Czytaj dalej
Nie jest tajemnicą, że wszystkie odcinki serii „Obcy” są o wielkich kosmicznych penisach z fantazji Hansa Gigera. Szalenie popularna interpretacja, której słuszność przyznają scenarzyści, mówi, że cały pierwszy film jest antropologiczną metaforą gwałtu. Ale tylko te lepsze epizody franczyzy (w...
Czytaj dalej
O filmie „Get Out” (po polsku „Uciekaj!”, choć nasuwa się inne tłumaczenie) ktoś ładnie napisał, że gdzie temu horrorowi brakuje straszności, tam nadrabia nieustraszonością. Sam przebieg akcji może nie zaskakuje niczym prawdziwie oryginalnym, a jednak, poprzez niuanse, Jordan Peele pięknie...
Czytaj dalej
Nieco zabawna wydaje się dzisiaj ta recenzencka klisza o ryzyku, jakie podjął Disney, inwestując w film o wygadanym szopie i rozkosznym drzewku. Kiedyś zrobił przecież prawie dokładnie to samo z „Pocahontas”. „Strażnicy Galaktyki” to w ogóle najbardziej disnejowski w formule...
Czytaj dalej
„48:13”, czyli poprzedni longplay Kasabian, ciągle plącze się gdzieś po moich Daily Mixach na Spotify. To była taka ładna spójna płyta z tematem. Marazm młodego pokolenia, które „przestało maszerować, przestało walczyć” i tylko „ciągnie na bieżni, nie tracąc wcale wagi”....
Czytaj dalej
Father John Misty, czyli Joshua „Josh” Tillman. Przypomina mi muzyczny odpowiednik takiego pisarza, który marzy o tym, żeby napisać kolejną Wielką Amerykańską Powieść, choć zawsze temu zaprzeczy. Nie wydaje się żadnym wizjonerem, niespecjalnie się stara, ale ma tyle dystansu do...
Czytaj dalej